Μίκαελ Σουμάχερ "Η Θρυλική πορεία με τη Φερράρι και το τέλος εποχής ενός Θρύλου" ~ Τα Νέα της Κατερίνης

Η συνέχεια του αφιερώματος μας στο μεγαλύτερο οδηγό της Φόρμουλα 1 Μίκαελ Σουμάχερ, το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Στη Φερράρι

Το 1996 η Φερράρι, επιθυμώντας σφοδρά να κερδίσει τον τίτλο, προσλαμβάνει στην ομάδα της τους Μίχαελ Σουμάχερ και Έντι Ιρβάιν. Ο Σουμάχερ κάνει πολύ καλή προσπάθεια, όμως ακόμα η Williams-Renault είναι αήττητη και έτσι καταλήγει στην τρίτη θέση με τους Χιλ και Βιλνέβ να πρηγούνται.

Το 1997 η Φερράρι είναι πλέον έτοιμη να διεκδικήσει τον τίτλο από την Williams-Renault. Ο Χιλ αποχωρεί από την ομάδα και την θέση του παίρνει ο Φρέντσεν. Μέχρι το τέλος της περιόδου, οι Βιλνέβ και Σουμάχερ ανταγωνίζονται έντονα για τον τίτλο. Τελικά ο Καναδός Βιλνέβ επικρατεί και ο Σουμάχερ ακυρώνεται, επειδή προσπάθησε να βγάλει εκτός πίστας τον Βιλνέβ και να διατηρήσει την πρωτοπορία που είχε με ένα βαθμό διαφορά στο Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι.

Το 1998 η Ρενό αποχωρεί από την Φόρμουλα 1 και έτσι η Williams, μη έχοντας πλέον κινητήρες, έχασε την δύναμη της. Όμως, όσοι βιάστηκαν να βγάλουν την "Σκουντερία" (προσωνύμιο της Φερράρι) πρώτη δεν είχαν λάβει υπόψη τους την παρουσία της ΜακΛάρεν-Μερτσέντες (McLaren Mercedes), η οποία με οδηγούς τους Χάκινεν και Κούλθαρντ κάνει πολύ καλές εμφανίσεις και τελικά ανακηρύσσεται Πρωταθλήτρια. Ο Σουμάχερ κατατάσσεται δεύτερος με 14 βαθμούς διαφορά. Αυτά που έγιναν το 1998 στη Φόρμουλα 1 έδειξαν ότι η επόμενη περίοδος θα ήταν γεμάτη εκπλήξεις.

Το 1999 οι προβλέψεις αυτές επαληθεύονται, καθώς η Φερραρι με πρώτο οδηγό τον Σουμάχερ και δεύτερο τον Ιρβάιν διεκδικεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Και οι τρεις οδηγοί των McLaren Mercedes και Φερράρι (Χάκινεν, Σούμαχερ και Ιρβάιν) διεκδικούν, αρχικά, τον τίτλο. Στον όγδοο, όμως, αγώνα, το Γκραν Πρι της Βρετανίας, ο Σουμάχερ στον πρώτο γύρο βγήκε εκτός πίστας και τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να χάσει αρκετούς αγώνες (έξι) και την θέση του πήρε ο Σάλο. Τελικά ο Σούμαχερ τερμάτισε 5ος και ο Ιρβάιν 2ος πίσω από τον Χάκινεν. Όμως, η Φερράρι εκείνη την χρόνια κατέκτησε τον τίτλο στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.

Το 2000 ο Ιρβάιν αποχώρησε από την ομάδα και την θέση του πήρε ο Βραζιλιάνος Ρούμπενς Μπαρικέλο. Αυτή την περίοδο ο Σουμάχερ κατακτά έναν ακόμη τίτλο, συγκεντρώνοντας συνολικά 108 βαθμούς.

Το 2001 ο Σουμάχερ και η Φερράρι ουσιαστικά δεν έχουν αντίπαλο. Ο Σουμάχερ κατατάσσεται πρώτος με 123 βαθμούς, αφήνοντας τον δεύτερο Κούλθαρντ 58 βαθμούς πίσω. Κάτι ανάλογο συνέβη και το 2002 με την διαφορά ότι η Φερράρι ήταν πλέον πολύ πιο ισχυρή. Έτσι, οι οδηγοί της έκαναν σχετικά εύκολα το 1-2 με δεύτερη ομάδα την Williams - BMW, στην οποία οδηγούσαν οι Χουαν Παμπλο Μοντόγια και ο αδελφός του Μίχαελ Σουμάχερ,Ραλφ.

Το 2003 ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους των τελευταίων ετών της Φόρμουλα 1, καθώς τρεις ομάδες διεκδικούν τον τίτλο: Είναι οι Φερράρι, Γουίλιαμς και ΜακΛάρεν, ενώ οι οδηγοί τους Σούμαχερ, Ραϊκόνεν και Μοντόγια διεκδικούν τον τίτλο του καλύτερου οδηγού. Η περίοδος έληξε με επικράτηση των Φερράρι και Σουμάχερ.

Το 2004 η Φερράρι έχει ως βασικό αντίπαλο την έκπληξη: Επιστρέφει στους αγώνες η Χόντα, με την ομάδα BAR Honda, ενώ και η Ρενό, επιστρέφοντας και αυτή, εξελίσσει ένα πολλά υποσχόμενο μονοθέσιο. Τελικά η περίοδος λήγει με εύκολη επικράτηση της Φερράρι και του Σουμάχερ.

Το 2005 η Φερράρι δεν κάνει μεγάλη πρόοδο στην εξέλιξη των μονοθεσίων της, σε αντίθεση με την ΜακΛάρεν-Μερτσέντες και την Ρενό. Έτσι, ο Σουμάχερ τερματίζει στην τρίτη θέση πίσω από τους Φερνάντο Αλόνσο και Κίμι Ράικονεν.

Επίσης, ούτε και το 2006 η Φερράρι δεν δείχνει να προσαρμόζεται εύκολα σε κάποιες αλλαγές των κανονισμών και στους νέου τύπου κινητήρες. Παρόλα αυτά, ο Σουμάχερ μέχρι το τέλος διεκδικεί τον τίτλο, τον όποια έχασε ουσιαστικά στον προτελευταίο αγώνα, στον οποίο εγκατέλειψε, και ο Αλόνσο με Ρενό τερμάτισε πρώτος. Για την ιστορία, στον τελευταίο αγώνα τερμάτισε 4ος. Ο Σουμάχερ είχε από την αρχή της περιόδου δηλώσει ότι με τη λήξη των αγώνων θα εγκατέλειπε την ενεργό δράση, κάτι που έκανε στο τέλος της χρονιάς.

Επανεμφάνιση

Το 2009 ο τραυματισμός του Φελίπε Μάσα έφερε τον Σουμάχερ στο προσκήνιο για μια πιθανή αντικατάσταση του οδηγού της Φερράρι. Ο Σουμάχερ προσπάθησε να επιστρέψει στους αγώνες με την ιταλική ομάδα, αλλά ένας τραυματισμός του σε κάποιο ατύχημα στην αρχή της χρονιάς δεν επέτρεψε την επανεμφάνισή του με την ομάδα της Φερράρι.

Το 2010 υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Mercedes GP. Η Μερσέντες πήρε την διεύθυνση της ομάδας Brawn GP, πρωταθλήτριας της προηγούμενης χρονιάς την οποία προμήθευε με κινητήρα, κάνοντας έτσι την επανεμφάνισή της ως κατασκευάστρια μονοθεσίου Φόρμουλα 1 μετά από 55 χρόνια. Ο Σουμάχερ πήρε την θέση του παγκόσμιου πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς Τζένσον Μπάτον, ο οποίος υπέγραψε στην άλλη ομάδα που τροφοδοτούσε με κινητήρες η Μερσέντες, την ΜακΛάρεν.

Στις 4 Οκτωβρίου 2012, ο Σουμάχερ ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από τους αγώνες μετά το τέλος της σεζόν.

Τα ρεκόρ στην Φόρμουλα 1

Ο Σουμάχερ αποτελεί "ζωντανό θρύλο" για τη Φόρμουλα 1, καθώς έχει καταρρίψει τα περισσότερα ρεκόρ που έχει καταρρίψει ποτέ αγωνιζόμενος σε αυτό το άθλημα. Χαρακτηριστικά μέχρι το 2006:

	Επίτευγμα	Αριθμός
	Τίτλοι
1	Πρωταθλήματα	7 (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
2	Συνεχόμενα Πρωταθλήματα	5 (2000 - 2001 - 2002 - 2003 - 2004)
3	Νίκες σε Γκραν πρι	91
4	Συνεχόμενες νίκες	7 2004, Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι - Ουγγρικό Γκραν Πρι
5	Νίκες με την ίδια ομάδα	72 (Scuderia Ferrari)
6	Περισσότερες νίκες σε Γκραν πρι	8 Γαλλικό Grand Prix
7	Νίκες σε διαφορετικά Γκραν πρι	22
8	Μεγαλύτερο διάστημα μεταξύ πρώτης και τελευταίας νίκης	14 χρόνια, 1 μήνας και 2 μέρες
9	Δεύτερες θέσεις	43
10	Πόντιουμ (Πρώτη τριάδα)	155
11	Συνεχόμενοι τερματισμοί μέσα στην πρώτη τριάδα	19 (2001 Αμερικάνικο Γκραν πρι - 2002 Ιαπωνικό Γκραν πρι)
12	Τερματισμοί μέσα στη βαθμολογούμενη οκτάδα	190
13	Προπορευόμενοι γύροι	4.741 (22.155 Km)
14	Πρώτη θέση εκκίνησης	68
15	Πρώτη σειρά εκκίνησης	115
16	Ταχύτεροι γύροι	77
17	Διπλό αποτέλεσμα (Θέση εκκίνησης ΚΑΙ νίκη)	40
18	Τριπλό αποτέλεσμα (Pole ΚΑΙ Ταχύτερος γύρος ΚΑΙ νίκη)	22
19	Βαθμοί στο Πρωτάθλημα	1.369
20	Περισσότεροι συνεχόμενοι τερματισμοί σε αγώνες *	24 (2001 Ουγγρικό Γκραν Πρι) - (2003 Γκραν Πρι Μαλαισίας)
21	Περισσότεροι βαθμοί σαν δεύτερος στο πρωτάθλημα	121 / από τους 180 (2006)
22	Περισσότερες νίκες σαν δεύτερος στο πρωτάθλημα *	7 (2006)
23	Νίκες στην Ιντιανάπολις (Με οποιοδήποτε αγωνιστικό αυτοκίνητο)	5
24	Νίκες στην Μόντσα (Στην Φόρμουλα)	5
25	Νίκες σε μία περίοδο	13 (2004)
26	Ταχύτεροι γύροι σε μία περίοδο *	10 (2004)
27	Πόντοι που πέτυχε σε μία περίοδο	148 (2004)
28	Πόντιουμ σε μία περίοδο	17 (2002)
29	Πρωτάθλημα κερδίζοντας τις περισσότερες "αριστερόστροφες" πίστες	6 (2002)
30	Περισσότερες περίοδοι με μία τουλάχιστον νίκη	15
31	Συνεχόμενες μέρες ως Πρωταθλητής	1813 (από 8 Οκτωβρίου 2000 μέχρι 25 Σεπτεμβρίου 2005)